Zeki Ergin Şiirleri - Şair Zeki Ergin

tut elimden gülüşlerinle
seninle
en olunmaz yerine mekan tutalım hayatın
el uzatalım
işsizlere iş
aşsızlara aş

sessiz ve dalgın yürür
yüzü gülmeyen insanlar
yüzü gülmeyen sokaklarında
yüzü gülmeyen kentin

şarapla yıkanmış

akşam olduğunda
omuzlar çöker
hüzün sarar yürekleri
sevdalar anımsanır
yaşanmamış aşklar

gençliğimin rüya şehri
ey İstanbul
uygarlıklar yumağı
şöyle bir gezindim sende dün

Fıstıkağacında fıstık aradım

al yüreğimi
sahipsiz kalmasın
öksüz çocuklarca ağlamasın

göçmen kuşlarca
terketme buraları

sevdaları yorgun olsa da
gökkuşağı altındadır
bir yağmur sonrası
zeytinler ve onlar

sevdalarına tuz bassalar da

gelinliğini giydi ağaçlar
bulutlar maviye boyandı
karanfiller kırmızıya

gülen yüreğime
işte sevgili eli değdi

ey dost
geçmişten yılma
gelecekten umutlan

biliyorsun
yıllarca

bu kentin
koca betonları
üstüme üstüme geliyor can
buğulu sesin yankılanıyor
yüreğimde
tesellim oluyor

bugün
bir adamoğlu gördüm sokakta
yüzü
kırış kırış
gözleri
halka halka morarmış