Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Yardım denildimi koşuyorsunuz,
Eğlence oldumu coşuyorsunuz,
Neden iki yüzlü yaşıyorsunuz? ,
Germek istersiniz adi hainler.

Büyüğü, kücüğü kandırırsınız,

Her günün sabahı ümidim artar,

Güneş selamlarken bulutu yırtar,

Yalnız yaşamaktan gel beni kurtar,

Okula giderken evinden çıktın,
Kim bilir nerede boynunu yıktın,
Baskıya maruz sun belkide bıktın,
Seni bekliyorum döngel çocuğum.

Kimleri düşürdün bilmem peşine,

Yıllardır beraber olamıyoruz,
Diyalok ortamı bulamıyoruz,
Beraber baş başa kalamıyoruz,
Ne zaman benimle dost olacaksın? .

Söz verip sözün de asla durmazsın,

Bildiğim kadarı bu kadar bence,
Hatamı yapıyom farklı mı sence? ,
İhtiyaç duyulur her zaman gence,
Otuzüç yaşında dirileceğiz.

Şu fani dünyanın şevkine kanma,

Cahilce davranış bize yakışmaz,
Tembellik edersen para sıkışmaz,
Uyum sağlamazsan dostluk pekişmez,
Ufkunu açacak fikirli düşün.

Allah'ı daima hatıra getir,

Yiğitlik nam salmış,gafiller dalmış,
Kadınlar emrinde çok fazla kalmış,
İş güveliğinde kılıbık olmuş,
Davranış tarzıda inan korkakça.

Çileye,cefaya alışmayınca,

Sanal aleminde şöyle bir gezin,
Farkına varırsın her türlü gizin,
Hepsini okursan kızarır yüzün,
Normalmiş gibi de itiraf eder.

Ürkek karısına koca arıyor,

Aşkın deryasına dalın bir kere,
Sizi taşıyacak hülyalı yere,
Çabuk alışırsın geleneklere,
Seven,sevilenler bunun içinde.

Sevdaya kapılıp duygulananlar,

Kulağım alıştı muhabbetine,
Ruhum haz duyuyor deysem etine,
Duygular özleşti sığmaz metine,
Sensizlik hüsrana sürükler beni.

Gönlümde çiçekler solgunlaşıyor,