Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Kulağım alıştı muhabbetine,
Ruhum haz duyuyor deysem etine,
Duygular özleşti sığmaz metine,
Sensizlik hüsrana sürükler beni.

Gönlümde çiçekler solgunlaşıyor,

Şeytana uyarak destek sağlarsın,
Güzeldir diyerek beni yağlarsın,
Nefsi azdırıp da gönül eğlersin,
Günaha bakmaya heveslisin sen.

Beynim odaklıdır şuur elinde,

Yardım denildimi koşuyorsunuz,
Eğlence oldumu coşuyorsunuz,
Neden iki yüzlü yaşıyorsunuz? ,
Germek istersiniz adi hainler.

Büyüğü, kücüğü kandırırsınız,

Her günün sabahı ümidim artar,

Güneş selamlarken bulutu yırtar,

Yalnız yaşamaktan gel beni kurtar,

Aşkın deryasına dalın bir kere,
Sizi taşıyacak hülyalı yere,
Çabuk alışırsın geleneklere,
Seven,sevilenler bunun içinde.

Sevdaya kapılıp duygulananlar,

Gönlüme göresin tutuldum sana,
Umulmadık aşkı yaşattın bana,
Rızık temin için gittim yabana,
Hayalime girdin Özüm ilişti.

Fiziğin yerinde, dilinde kibar,

Yıldızlar,gezegen, venüs uzakta,
Ay tutuluyor,bazen tuzakta,
Rüzgar,hortum,tufan sanki kızakta,
Gökyüzü, bulutla boğuşmaktadır.

Aydınlık,karanlık tamamen zıttır,

Nefsime yenildim, şeytana uydum,
Seni tanımaktan pişmanlık duydum,
Şuurum bozuldu,noktayı koydum,
Dilinle dikeni batırıyorsun.

Harama alışkın ciğerin,özün,

Her insan hayalde güzel yaşatır,
Ablukaya alır, sevgi kuşatır,
İltifat, duyguyu yazar, boşaltır,
Vuslata ermeden ömür bitiyor.

Gün değil, ay değil, yıllar kovalar,

Özünden parçadır söküp atamaz,
Kolları yastıktır onsuz yatamaz,
Emzirir,doyurur aç da tutamaz,
Her anne yavruyu basar bağrına.

Merhamet doludur her bir damarı,