Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Ev,arsa,bağ,bahçe, hayvanlar boldu,
Yavrular çoğaldı, ağıllar doldu,
Tanıdığın dostlar kurbanlık aldı,
Geçmişe bakarsan bu günün hüsran.

Gurbete hevesin arttıkça arttı,

Maddiyat geçici bunlar kalıcı,
Yazar doğru söyler kalem kılıcı,
Verenler bahtiyar mahçup alıcı,
Sevgiden ibaret bütün sermayem.

Nefret duyguları belayı saçar,

Domurcuk halinle nede güzelsin,
Sevgililer için sanki özelsin,
Soldurup atarlar yerde gezersin,
Ah gülüm ben sana kıyamıyorum.

Çevreme kokuyu nasılda yaydın,

Geçim dünyasının dertleri bitmez,
Emekli olsan da maaşın yetmez,
Şişmanlık, zayıflık bence fark etmez,
Mecburen kemeri sıkıyor insan.

Gücün yetiyorsa iş bulup çalış,

Meyvaların türül kokusu başka,
Ağız,diş yüzünden oluyor laşka,
Tüm özelliğini bozmasa keşke,
Miğdemiz, bağırsak fışkı çuvalı.

Yeşil sebzeler de kıyıp doğranır,

Uzakta değildim biraz yakındım,
Boyuna,endama gizli bakındım,
Bir şey diyemedim inan çekindim,
Kimbilir içinden neler geçirdin.

Dikkatini çektim belki farkettin,

Bahçenin içine yuva yapıyor,
Kovuktan,kovuğa girip sapıyor,
Sıkıştırıncada kuyruk kopuyor,
Kedinin ağına düşüyor fare.

Toprak sürülürken dışarı çıkar,

Saçların kestane ama yenmiyor,
Başımın keline tuttur denmiyor,
Ucunu kesince arka sünmüyor,
İltfat içinde espiri yaptım.

Yanakların kiraz dalında durur,

Başgöz ettik seni gurur incitme,
Biryere gidince asla gecikme,
Kariyer önemli değer küçültme,
Alnının akıyla edebinle dur.

Komşu arkadaşı araştırda seç,

Emin adım ile ilerliyorsun,
Mutluluk uğruna çok terliyorsun,
İstanbul sevdanı bildiri yorsun,
Nazına aldanıp sevdim seni kız.

Elinde kitaplar imzalıyorsun,