Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Saçların kestane ama yenmiyor,
Başımın keline tuttur denmiyor,
Ucunu kesince arka sünmüyor,
İltfat içinde espiri yaptım.

Yanakların kiraz dalında durur,

Uzakta değildim biraz yakındım,
Boyuna,endama gizli bakındım,
Bir şey diyemedim inan çekindim,
Kimbilir içinden neler geçirdin.

Dikkatini çektim belki farkettin,

Meyvaların türül kokusu başka,
Ağız,diş yüzünden oluyor laşka,
Tüm özelliğini bozmasa keşke,
Miğdemiz, bağırsak fışkı çuvalı.

Yeşil sebzeler de kıyıp doğranır,

Başgöz ettik seni gurur incitme,
Biryere gidince asla gecikme,
Kariyer önemli değer küçültme,
Alnının akıyla edebinle dur.

Komşu arkadaşı araştırda seç,

Emin adım ile ilerliyorsun,
Mutluluk uğruna çok terliyorsun,
İstanbul sevdanı bildiri yorsun,
Nazına aldanıp sevdim seni kız.

Elinde kitaplar imzalıyorsun,

Kolum ve kanadım adeta kırık,
Bazı genç saygısız diyorlar moruk,
Kalbim incidikce yüreğim buruk,
Yalınız yaşamak zor be ihtiyar.

Kalmadı ayakta,dizimde derman,

Misafir olanı değerlendirin,
Merkebin sırtını eğerlendirin,
Kendini her yerde ağırlandırın,
Güzelliği boşa harcamayınız.

Kalıcı değildir elbet geçici,

Dünyanın tatlısı beni kaplamış,
Kainat özünden sevgi toplamış,
Heyacan dorukta yürek hoplamış,
Balımı içimde hissediyorum.

Vatan,millet için dolaşır kanım,

Kulaklar algılar ince sesini,
Aşkın deryasından alır dersini,
Sevdaya kapılır salar hırsını,
Gözler görmese de gönül hisseder.

Nefsimiz doyumsuz güzellere aç,

Ev,arsa,bağ,bahçe, hayvanlar boldu,
Yavrular çoğaldı, ağıllar doldu,
Tanıdığın dostlar kurbanlık aldı,
Geçmişe bakarsan bu günün hüsran.

Gurbete hevesin arttıkça arttı,