Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Bekarlık sultanlık deyip avunma,
Kadını ezeni asla savunma,
Erkeğim diyerek fazla övünme,
Dövmek için değil,sevmek için al.

Dünürcü giderek sözle bağlanır,

Uzaktan selamla yetinemeyiz,
Yıldızımız zıtsa geçinemeyiz,
Toplumun içinde küçülemeyiz,
Sevdiysen benimle alakadar ol.

Bakışın gözlerden yüreğe insin,

Oturduğun dalı kesiyor isen,
Bir ucunu yere kasıyor isen,
Ağırlığı üste basıyor isen,
Sıkı tutunmazsan daldan ağarsın.

Dikkat et araçta giderken hıza,

Bir benmi gidiyom sanki gurbete,
Hizmetim sürecek yüce devlete,
Sahip çık koyduğum her emanete,
Ağlama beni de ağlatacaksın.

Gözyaşın akmasın kıyamıyorum,

Gençliği yeniden ele alalım,
Ormanlık içine haydi dalalım,
Küçük kulübe de biraz kalalım,
Aşkınla heyacan yaşat sen bana.

Saçını okşayıp gözü süzeyim,

Biri bulamazken beşini ister,
Çirkine dadanır, temize pisder,
Yüz verdiğin zaman yetmiyor astar,
Güvencim kalma dı azgın nefsime.

Geceler onun dur uyutmaz uyku,

Yumurta misali görünüyorlar,
Yeşil kabuğuna bürünüyorlar,
Düşünce yerlerde sürünüyorlar,
Vitamin deposu şifalı ceviz.

Fidanı alırsan kökü kırçılır,

Komşuluk hakkını savunuyorsun,
Her iki kızınla avunuyorsun,
Eşinle, işinle övünüyorsun,
Çalışkan,dirisin Fadime hanım.

Koltukta oturup vücut yağlarsın,

Ana okulunu arzunla seçtin,
Birinci sınıfa taktirle geçtin,
Spor sahasın da aniden düştün,
Yaktın bizi ECE öldün bu gece.

Giysilerin çoktur eve yayarsın,

Tekerlekli araç umut ışığı,
Hedefe götürür seven aşığı,
Ayaklarıyla da tutar kaşığı,
Cesaretle dağı aşar engelli.

Kulağı duymazsa cihazı takar,