Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Kış günü ocak'ta dışa çıkmadın,
Hane de oturdun asla bıkmadın,
Fakire,yoksula gidip bakmadın,
Bu gün anlat bir yıl yaptıklarını.

Şubat'ın sovuğu dinmek bilmedi,

Kendi helalini gözün görmüyor,
Evlilik yapsan da anlam vermiyor,
Gerçeği desek de aklın ermiyor,
Her şeyi ortada saklı mı sandın? .

Kabak çiçeğisin çabuk açarsın,

Gönlümü kaptırdım cilve nazına,
Yoldaşın olurum bahar,yazına,
Çok iyi bakarım oğul, kızına,
Paraya,mal,mülke kanma sevdiğim.

Dünyanın düzeni başından bozuk,

Görüş ayrılığa yolu açıyor,
Molotof kokteyler alev saçıyor,
Pankartla izinsiz cadde geçiyor,
Sokağı taşırır aşırı eylem.

Masum halkımızın içine dalar,

Gübreyi soruyor toprak verimli,
Güneşi vuruyor, hava ılımlı,
Yağmur,kar yağıyor suyu olumlu,
Isparta yöresi Cennet bahçesi.

Fidanı dikince yetişmektedir,

Aile içinde kayıplar vardır,
Kuran'ı hatmetmek en büyük kardır,
Duacı olanlar çok bahtiyardır,
Büyükler ruhuna okunur hatim.

Vatanı beklerken pusuya düşer,

Sakince yaşamı arzula yalım,
Kendimizi iyi hazırlayalım,
Gerekli sabrı da az zorlayalım,
Belaya davettir kin nefret öfke.

Her türlü insana rastlamak mümkün,

Anneni kaybettik yüreğim ezik,
Alnımda,yüzümde oluştu çizik,
Yetimler,öksüzler orta da yazık,
Ciğerim,özümsün bırakmam yavrum.

Alnıma yazılmış bu kara yazı,

İzinsiz kazılar arttıkca artmış,
Eser kaçakcısı yükünü tutmuş,
Yeni nesil bilmez,bilen unutmuş,
Asırlık tarihi tahrip etmişler.

Bazı müzeler de koruyamamış,

Anneden doğunca gözler açılır,
Her hane sevinir neşe saçılır,
Mamalar karışır, sütler içilir,
Uyku ölümlerin habercisidir.

Çocukluk çağını yaşamak güzel,