Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Erkeğim diyerek gururlanırsın,
Misafir geldikce onurlanırsın,
Başbaşa kaldıkca kahırlanırsın,
Yeterli sevgiyi salabildinmi? .

Kadındır diyerek küçümsemeyin,

Dünyaca kutlamak bence yetersiz,
Kimisi çok zengin, kimisi evsiz,
Kocası terketmiş çoğu çaresiz,
Çile ile geçti annemin günü.

Sekiz kardeş idik ikisi öldü,

İsrafil oğlumuz nöbet tutuyor,
Sabah erken kalkıp gece yatıyor,
Rahatı iyidir neşe katıyor,
Ananın burnun da hasret tütüyor.

Fedadır uğruna aksa da kanı,

Aylardır gönülden ona tutkundum,
Heyecan sardıkça ondan yutkundum,
Moralim bozuktu biraz sıkkındı m,
Bu sefer aşkımı söyleyeceğim.

Merakta kalmıyor yolu gözetler,

Nedense sevginin tozu kaçıyor,
Mutluluk yerine hüzün saçıyor,
Kimi bunalıyor, kimi içiyor,
Aşırı kıskançlık zarar veriyor.

Eşine güvenen işe gidiyor,

Onların da vardır temeli özü,
Dalların da gizli o yaşlı gözü,
Akan damlalarla söylüyor sözü,
Asmalar da ağlar insanlar gibi.

İlkbahar mevsimi domurcuk açar,

Nitrosamine var kansere tehdit,
Mikrobu saçıyor o formaldehit,
Vücudu sarar hitrojesiyanit,
Pislik sigarayı bıraktır bana.

Duası var ise yürekten oku,

Yetmişbir yılında adımı attım,
Bindokuzyüzlerde sanatı tattım,
Şiirler yazarak size anlattım,
Paylaşılmak ister birikimlerim.

Fıkralar,masallar moral veriyor,

Gerekli tedbiri alsa da merkez,
Terör belasından bıkıyor herkes,
Vicdanın sesini dinlemez bir kez,
Bingöl, Muş yolunda kurdular pusu.

Silahsız askerler izinden döndü,

Kapalı ortamda feci etkiler,
Hastalıklar artar derdi tetikler,
Tiryaki olanlar yakar dürtükler,
Zehir tütün içip havamı bozma.

Çektiğim nefesin sayısı belli,