Zekeriye Tek Şiirleri - Şair Zekeriye Tek

Ömür geçer,
Tükenir, biter.
İnsan beklemeyi öğrenir.
Bekleyen beyhude bekler.
Unutan unutulur gider.

Ayrılık çok zor çok beter.
Ağlama bir gün hepsi geçer.
Gözyaşı düşer geceye,
Özlem biter hasret biter,
Elinde solgun resimler...
Düşünceler sona gider.

Y - 0

Her güzel şiirin ayrılık kokan mısralarına dökülüyor gözyaşlarım
Bir şubat akşamı yine yokluğunla ıslanıyor siyah kaldırım taşları
Her ayaz vurduğunda yüzüme, gülmeyi unutup çatılıyor kaşlarım
Yalnızlığı yudumluyor yine ellerim, yine korku saçıyor bakışlarım

U - 26

Hasretin şehrin kara taşlı duvarlarını yüreğime bağladı.
Güneş ufukta guruba çalarken ayrılık yüreğimi dağladı.
…
Sevdamı kazıdım da yaraladım bütün ağaçlarını şehrin

Y – 14

Sana kavuşma özlemi yaşama arzusunu bastırdı
Her masum gülüşün sana olan yangınımı körükledi
Kalbimin mırıltılarıyla geldi geçti koskoca bir gün
Gözlerini kapadı da sensiz bütün bir gezegen

E – 20

Her şey tazeleniyor tabiatta ve her şey tekrar yok oluyor
Yeniden doğuyor kelebekler yeniden dönüyor mevsimler
Bütün yollar aynı yerde birleşiyor aynı derde bağlanıyor
Yıldızlar tepesinde oynuyor hiç bitmiyor hüzünlü geceler

Ç - 16

Sen belki hissetmezsin sesin gelmiyor artık uzaktasın
Bakışların omuzlarıma yaslanmıyor söyle nerdesin
Altın saçlarının ucu örgülü değil bu akşam sanki
Sanki gül değil elindeki sanki yırtık bir eski fotoğraf

J - 22

Çıkaramadım yüreğimdeki kurşunu derine sapladılar
Yüreğimi hançerlediler seni benden apansız ayırdılar
Bir hırsız gibi yokluğunu anlamadan habersiz çaldılar
Süzüldü gözyaşlarım hep susuz yeşerdi tomurcuklar

N - 17

Sordum söylemediler meğer beyazda bir renkmiş
Meğer Ferhat’ı sevgiye bağlayan bir şirin gözmüş
Anlamadı yüreğim seni bulup sonradan kaybetmiş
Bir teselli bulayım derken yıllar gözyaşını zehretmiş

E - 19

Seni her gece aradım yalnız kaldırımlarda büyüttüm.
Hayallerimde kaybettim, ilkin çaresiz nefes alışlarımda.
Mumunu söndürdüm ışığın, geceyi uyuttum başucumda.
Bir sonbahar günü seni bir başına yalnızlıklara bıraktım.