Zekeriye Tek Şiirleri - Şair Zekeriye Tek

…
“Bu şehirde gurbetin farklı bir adı vardı
Farklı bir havası farklı bir tadı vardı.”
…
Bu şehrin bir zamanlar özgür uçan kuşları vardı.
Devleri kıskanç eden, büyük, mağrur bakışlı, karlı dağları,

Gönül veren insan asla ümitsizliğe boyun eğmezmiş.
Aşka gönül vermeyenle yollara düşmeye değmezmiş.

Şair: Zekeriye Tek

Sevgiyi bilmeyen gamlı dağlar,
Ferhat’ın deldiği dertli dağlar,

Kızınca başı dumanlı dağlar,
Sonsuzluğa doymayan avare dağlar,

Sakın karşıma geçip ağlama,
Bir de sen karaları bağlama.
Belki zorlanacaksın şimdi ama,
Sen de gül bir tıfıl gibi daima.

1. 8. 2009

Dalmış dalan.
Almış alan?
Sanmış sanan.
Uyan uyan.

Dünya yalan.

Burası dünya iki kapılı bir han.
Oyun içinde oyun oynuyor insan.
Ayrılık, hüzün, acı, keder, imtihan.
Hicranı bitmiyor dönüyor bu devran.

17 02 2009 Gebze

Canın arzu hayali kavuşmaktır Habib'e.
Kulun azmi ihlâsı yönelmektir Mevla’ya.

Sivas
Şair: Zekeriye Tek

Ne yapayım acılar büyütüyor gözyaşlarımı.
Dalıp gidiyorum hummalı bir sahnede acılar denizine.

Şair: Zekeriye Tek Darıca

Aşk yolunun yolcusu olmak için aşk yolunda
Şevkini ispat için düştü yollara uğur böceği
Söz verdiği için değil sevdiği için aşk yolunda
Rüştünü ispat için kül oldu ateşe uğur böceği

Kendime uygun dedim kendimce bir yol tuttum.
Sermayem olan ömrümde ben gülmeyi unuttum.

Şair: Zekeriye Tek