Vurdun kömür gözlerinle, mahkum eyledin serimi,
Göz gördü, susan söz gördü, bir tek sen beni görmedin.
Kızıl alazlara dalıp, çöllerde buldum kendimi
Hor gördü, yanan kor gördü, bir tek sen beni görmedin.
Yalnız sana yakalandım, gönlüme sürme takıldı,
Ezelin son ucu gibi,
karanlık yüklenmişti,
uçsuz bucaksız kalbe...
Şehre veda eden güneş,
çalmıştı günümü..
Atılmıştı yüreğim yabana,
Güzdü mevsim,
yazdan kalan son gün
tutuklu kaldı elimde.
Baharın güllerini tuttuk zemheride.
Sus dikiyorduk düğmeli dudağa,
Yazıyorduk durmadan bilgelikte.
Ağlamıştım da tut ellerimi demiştim bir gün sana,
Ayakkabı vuruyor, ayaklarım acıyor,
Yürüyemiyor, adım dahi atamıyorum demiştim.
Aslında yalan söylemiştim.
Kucağına binmek istemiştim.
Ruhuma sunulan yüce bir cansın,
Dilime dolanan selek misin sen.
Var gönlüm alaz ateşte yansın
Başıma konulan belek misin sen.
Seviyorum seni bu son kararım
Tak etti sensizlik,
Senden ayrı her anım
Binbir hüzün.
Binbir gam.
Karar verdim,
Ayna olup, odana dalacağım,
Sen kaç kaçabildiğin kadar,
Sınırlar koy, duvarlar ör istersen.
Dilersen en kuytu köşelere saklan.
Kapat gözlerini, bakma hiçbir yere
Şiddetle karşı koy
sana uzanan ele.
Gitti yaz mevsimi, geldi Sonbahar,
Hasret ateşi bu, yüreğime nar,
Göz tarıyor onu, bulunmasa yar,
Sensizliğe akan yazı neyleyim.
Rüzgar gülü gibi hep döner başım,
Ayırma gözlerini.
Ağı kadar don,
Ayaz bir kış gününde,
Gece hüküm sürerken,
pusu kuran yıldızlara
Kalbim Acıyor.
Gözümün görmediği içimin acısı,
Çare bulunamayan kalbimin sancısı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!