Eyleme çıkarım, yazarım duvarlara 'kahbelik son moda.'
Polisten kaçarım sonra, eve gelirim darmadağınık oda.
Türkü dinlerim oturup selam yazarım insanlara.
Nerede bir ihanet var gelip beni buluyor,
Gençliğim binlerce namert içinde sararıp soluyor...!
Çocukluğum gelir aklıma oturup sessizce ağlarım.
Dikerim gözlerimi tavana, boş boş bakarım.
Dünyaya değil de içindeki hallere yanarım.
Nerede bir düşmanlık var gelip beni buluyor,
Gençliğim binlerce namert içinde sararıp soluyor...!
İnsan güya çoğu, merhamet dahi bilmez hiçbiri.
Dost dersin, zor zamanda uzanıp tutmaz elini.
Laf çakıyorum isterlerse kessinler dilimi,
Biri bin leke gelip üzerime konuyor.
Zavallı gençliğim binlerce namert içinde sararıp soluyor...!
Kayıt Tarihi : 24.2.2008 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün geçtikçe kötüye giden dünya halini anlatmaya benim gücüm bu kadar yetti. Babanın oğluna, oğlunun babaya güvenemediği bir dönemde yaşadığımın farkındayım. Saygı ve Selamlarımı sunarım.
Zavallı gençliğim binlerce namert içinde sararıp soluyor...!
dünyamızı karartmaya bir tek namert bile yetiyor
çok haklısın bu yaşında bunları fark etmen büyük şans ogul kutlarım dayanamadım okumadan çıkamadım saygılarımla nejla özkan
Gençliğim binlerce namert içinde sararıp soluyor...!
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.KALEMİNİZ DAİM OLSUN
MÜZEHHER
Zavallı gençliğim binlerce namert içinde sararıp soluyor...!
Doğru,kimsenin kimseye güveni yok.
Ama güvensizlikte çok kötü.Biraz da güvenmek lazım.Tabii iyice tarttıktan sonra. Yüreğiniz kaleminiz hiç durmasın.
keskin ve net, biraz dolu gördüm seni.
TÜM YORUMLAR (8)