Zati Erbaş Şiirleri - Şair Zati Erbaş

bugünü

...................eski mektuplarının
arasına koy
.........ve yak

avuçlarım
sen
kokuyor.
bir
telin
iki ucuna

dün akşam
yağmur
yoktu
bir
aptallığıma kızan
rüzgar vardı

Camdan yansıyan yüz sendin
iki adımdı aramız,
masanın iki yanında bile; hayat
bu kadar yalnız
bu kadar anlamsız olmadı
bana ne istediğimi bile sormadı-n

Buz tutmuş bir sokaktan geçerken
ceplerime sıkışan bir avuç sıcakla idare etti ellerim

kalbim için hiç bir şey yoktu.

deniz gibi yalnız odaların ışıklarıyla şehir

küçük
sessizlikte
büyür
ayrılık
her
şey

Şehirler arası otobüs terminalinin gürültülü yalnızlığı sessizliğe dönüşmeye başlayınca bilin ki içimde bir şeyler kırıktır.
Beni yolcu eden hiç kimse yok.
Yolumu dağlara çevirdiğimde zaman yavaş akmaya başlar mutlu, mutsuz anılar yanımdan ayrılmaz hiç.
Döndüğümde hiçbir şey aynı olmaz.
Dışarıda mekan zamana karışırken hız artıyor,hız arttıkça yalnızlığımdan soyunuyorum.
Erzurum otobüs terminali:

Anadolu ya doğru ilerlerken yol,zaman yeşilin bozkırına doğru götürüyor beni. Tarlaları yaşam çizgisiyle bölenler her öbeği başka bir renge boyamış. Gelincik tarlalarına,gökyüzünde ne kadar yıldız varsa birer ışıltı göndermiş. Kasabalar,köyler,şehirlerden geçen yol yaşam odalarının başka bir anahtarına uzanıyor. Arı kovanına çomak sokmak gibi bir şey yaşamak ve incinmekse bunun bir parçası; ben üzerime düşeni yeterince yaşadım. Bozkır göz alabildiğine geniş,alabildiğine yeşil,anı biriktirmek için dağları gözlüyorum. Sessizliğe doğru yolun üzerinde kayar gibi ilerliyoruz,mevsim değişiyor geçen zamanla birlikte,bu değişimin içinde yüzüme birde bozkır çizgisi ekliyorum. Arada bir yanından geçtiğimiz göller göl değil de gökyüzü sanki bulutlar yüklü hepsi. akşam üzeri menzile varan kuşlar gibi etrafı gözlüyorum; bir aynanın üstüne çıkıyorum birden gölgem ben oluyor bütün gölgeler gerçek oluyor. Hiç bir şey yalnız değil yansımalar gerçek kadar güzel,zamanı bile ikiye katlıyor dünya. Akşam kan çanağına dönmüş gözlerin gibi soluyor,gitmekten mi? yoksa ardında bıraktıklarından mı? Bir çift suna konuyor yaşamımın kumsalına,ıslıklı bir aşk dansı başlıyor beni umursamadan,bense hüzünle bakıyorum yani yaşamların geleceği dünyaya. Ay yükselirken bir lokma koparıyorum, bir lokma,bir lokma daha sonra dolunaylar doğuyor içime.

04

yalnızlığımı
özletecek
kadar
acıtıyor
canımı
kelimeler.

uzak bir şehirsin
tuzak
bir
yalnızlık denizinin
ikiye
böldüğü