Zararın Neresinden Dönersen Kârdır Nebahat...
Olacaksın... kaybolacaksın...
Hergün devamlı gelen,
Huzursuzlukların ardından...
Her gün ölmek isteyeceksin,
Ama her anın ölümden beter geçecek...
Sen sana yapılanları görmedin,
Hep eksiklik aradın,
Olumluyu görmedin, hep olumsuzdun,
Hep gözün dışarıdaydı senin,
Ölümlüyü görmedin, hep ölümsüzdün,
Yakınında nice toprağa kavuşanları bilmedin,
Sanki sen topraktan gelmedin...
Allâh biliyor ya ben elimden geleni yaptım,
Ve sonrasında mâziyi zindana kapattım,
Sense hep yanlış yollara saptın...
Bir gardiyana âşıksan özgür olmayı bekleme,
Gardiyan seni kalbine zincirler, oraya hapseder,
Bir adama âşıksan, hani adam gibi adama,
Etrafindakiler gibi ne olduğu belirsiz,
Onun bunun çocukları gibi değil mesela...
Değerini bileceksin...nasıl mı? ...
Bunu sen mi öğreteceksin deme, bir dinle...!
Önce bir dinlemeyi öğren,hep konuşan sen oldun,
Değer demek; Ahde vefadır...
Ahde vefa ise imandandır,
Sende kaldı mı bilmiyorum ama? ...
Şunu iyi bil ki; yanlış yollardasın,
Bir kere sapmışsın yanlış yolun istikametine,
En azından yolundaki pislikleri kenara at,
Yazık sana bak öleceksin...Belki de şimdi...
Sonra meçhule...meçhule gömüleceksin,
Sürükler bak poyraz rüzgarı, acımaz hayat...
Zararın neresinden dönersen kârdır nebahat...!
Kayıt Tarihi : 3.7.2015 01:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!