Gözyaşımın gücü yetmedi
yaktığın ateşi söndürmeye.
Yoruldum kırık bir kalbi taşımaktan.
Hep korktum seni kaybetmekten.
Sana olan aşkımın telaşını
göremedi gözlerin.
Aşk denen
bu dar kafese girdim.
Küçücük mutluluk için
ruhumu daralttım.
Senden bir nebze sevgi isterken,
gözlerimdeki yalvarışları
göremedi gözlerin.
Sen ayrılırken
bir parça koptu canımdan.
Yaktığın yerden tutuştu kalbim.
Hiç bir insanın dayanamayacağı
bir manzaraydı bu.
Hesap kitap
sadece mahşeri beklemez.
Bu dünyada cezasız kalacağını
zannetme sakın !!
Alemin sahibinden kaçabileceğini
zanetme sakın !!
Kayıt Tarihi : 2.4.2019 03:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!