Zamanla oyun Şiiri - Cevat Çeştepe

İstanbul'a
.
ZAMANLA OYUN . . .
İstanbul’a
.
/şehirleri yaşatanlar, o şehirle yüreklerinde aşkı yaşayanlardır/
. . ,
önce yıkılan bütün binaları., yeniden dikiyorum yıkıldıkları yerlere
eski tramvay raylarını döşüyorum sonra., söküldükleri caddelere…
yürüdüğüm kaldırımlar gülüyor., ihtiyari duraklar çiçeğini açarken
ne kadar çok seviyor beni bu şehir.,ne kadar çok., bir bilsen…
. ,
boşa giden insanları topluyorum., kaybolan geçmişleriyle beraber
hep tanıdık yüzler söylesin diye günaydınlarını., hep aynı sesler…
sokağa güneş açtı derken çamaşır ipleri., pencereden pencereye
çok yıllık hasretler fesleğen kokar.,gölgeler silinince gölgelerde…
. ,
haydi biraz da piyasa., işte bildiğim bütün mağazalar yerli yerinde
moda dersen bıraktığım gibi., ben vitrinimi temizledim sadece…
geriye sanki okul çıkışıymış gibi., kendimle karşılaşmam kalıyor
ağustos gene çok sıcak ama zaman., zaman misali akıp gidiyor…
. . ,
/aşkı yaşayanlar., yüreklerinde aşkı tanıdıkları şehirleri de yaşatırlar/
.
.
2011-2022
Filozof sofrasından …