Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Aşk,insana gökkuşağı kadar güzellikler,yağmur damlaları kadar huzur verir.Karanlıklar aydınlığa dönüşür,tabi ki gerçek aşksa yaşanan.Güçlü kaleminizden her zaman ki gibi yine güzel bir şiir.10 puan.
yağan hiçbir yağmur ve esen rüzgarda bırakma, ne kendini ne beni
ıslanacaksak sen ıslat ve dağıt saçımızı, ayırmadan ellerimden elini
bak, nasıl kucaklıyoruz bütün denizleri, dalgalar ve yakamozlarıyla
nasıl sarhoş oluyoruz, denizde durduğu gibi durmaz, iyot kokusuyla
...ben hiç böyle masmavi sevişmedim inan bana, rüyalarımda bile olsa.........Sevmek umut verir insana sevmek karanlık dünyana aydoğar sanki sevmek sevinç katar yaşamına sevmek yüreğinde huzur eksik olmaz sevmek birlik beraberliktir.Gönülden Kutlarım efendimSizi. Bir harika mululuk sevinç dolu sözler her daimi mulu olun efendim.Saygılarıma. Tam+10 Puan
Özlemi duyulan bir huzurlu yaşam isteği gibi..Harikulade bir anlatım iç ferahlatıcı çok beğendim Üstadım..yüreğine,duygyularına sağlık..Alkışlı/Yorum..A.Nevzat Uçar.))
Bütün sorunlarından arınıp Dünya'nın, güzel bir sevdayı yaşamak tabii ki güzeldir kardeşim.Yine harika bir şiir canı gönülden kutluyorum.Selamlar saygılar.MEHMET KINDAP
Huzur ve mutluluk dolu güzel bir şiir...kutluyorum...Ufkun YAREN
Deniz asla kendinden olmayanı içinde barındırmaz önüne ne kadar set çekerseniz çekin dalga vurduğu son kayayı her zaman bulur insan da öyledir kalp ritim dozununu yükselttikçe sınır zaman ve mekan tanımaz sevmede sevişmede yolun sunu olsada .............yğreğinize sağlık usta şair yüreğinize ..saygılar
Özlemişim şiirlerinizi. Uzun bir aradan sonra sevdiğim şairleri görmek sevindirdi beni. Kutluyorumşiiri yazdıran bu koca yüreği...
Sevgili ustam,
Bazı şiir olmayan şiirlere yazılmış onlarca yorumları görünce
O şairin gördüğü çocuğu kaç kişi görmüştür diyorum
Zaman öğütüyor öğütmeye de, öğüttüklerine değdi mi acaba diyor insan
SAYGILAR USTAM GÜNE SENLE BAŞLAMAK GÜZELDİ, BİR DEMET ÇİÇEK ALMIŞ GİBİ HANİ...
Sevgili ustam,
Bazı şiir olmayan şiirlere yazılmış onlarca yorumları görünce
O şairin gördüğü çocuğu kaç kişi görmüştür diyorum
Zaman öğütüyor öğütmeye de, öğüttüklerine değdi mi acaba diyor insan
SAYGILAR USTAM GÜNE SENLE BAŞLAMAK GÜZELDİ, BİR DEMET ÇİÇEK ALMIŞ GİBİ HANİ...
şiirinizi beğeniyle okudum..
yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 86 tane yorum bulunmakta