Zamane Evlat Şiiri - İlyas Kırlı

son uyarı
ilk uyarıdan sonradır hep
ve kuşkusuzdur,
lakin çağ gömleği giymiştir edep
bir entrikada kaskosuzdur,
ata sır vermiş toruna
yemek terbiyesinden tutta
savaşta esir düşen askere dek,
ata toprak vermiş
üzerinde minareleri olan
ve daha çınlayan kilese çanlarından
her dine muhabbet vermişte
kendi kemirgenliğine son verememiş evlat,
ata öğüt vermiş
küpe olsun için umursamaz evladına
evlat essah sanmış
sallandırmış kulağında küpeyi
masa başlarında satıp vatanı
atmış elinden tek kırmalı tüfeği,
ben gitmeden toprağımdan
el olup ben gelmişim yeniden,
ikide bir sözüme okey girmiş
oynaman anlamam demişim aniden,
panolarda ne yazar
her malzemenin üzerindeki markalarda ne!
adam adama sorar
burası amsredammı? newyorkmu?
hani benim taşralı yurdum
hani benim kanlı toprağım
nede çabuk kurumuş kanlarınız atam
resimler müzelerde dirilmenizi bekliyor,
her düşman günbegün
toprağına bir toprak daha ekliyor,
artık kimyasal silah avcıları
inceden bizide tetikliyor,
yularımızı bize verdinde
biz kime verdik
uyanıp görsen önce bana
sonra düşmana kükrersin