Zamandan Muaf Şiiri - Burhan Sevimligil

Gitmeyi kafana koymuşsan eğer,
Ha başında yitmişsin ha sonunda.
Birşey arıyorsun belli ki gitmeye değer...
Ha varlığınla yıkmışsın ha yokluğunla!

Meyiline kapılmadı ki istemediklerin.
Gül koksun diyorsun damla vermediklerin!
Açtığın yaralarda sevda dediklerin.
Ha başında gömmüşsün ha sonunda!

Meyil etmişsin kurutmaya gülleri dalında.
Bir heyecan bulamıyorsun belli ki alında.
Parça parça kırdığın güllerin mezarında...
Ha başında pişmansın ha sonunda!

Korkularının bittiği yerlerde ben yokum.
Senin söyleyemediklerin aslında durum.
Dününe varım dersen yarınına yokum.
Ha güzünde bitmişsin ha kışında!

Birşey saklıyor gibiydi simandaki perdeler.
Sayıklıyor gibi, hani varlığın neredeler!
Dün önemsemediklerin zamanla deler.
Ha başında yakmışsın ha sonunda.

Tez geçer bu sevdanın senden ezası.
Tutamayacağın sözler bu işin kazası.
Sorulursa hesap, bu ayrılığın rızası,
Ha başında yüklemişsin ha sonunda!

Ne yalan söyledim ne seni yordum.
Olmazsa olmayacağını biliyordum.
Ben böyle olacağından da korkuyordum!
Ha başında caymışsın ha sonunda...

Ayırabilirsin artık geçmişin bağzısını.
İsteğin yere ekle istediğin yarısını.
Kullan istersen en kibirli ağrısını.
Ha başında gitmişsin ha sonunda!