Zamana Kaldık Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ZAMANA KALDIK
İtimat kesildi, merhamet öldü,
İşi şirret izi şamana kaldık.
Karamsarlık ruhu ikiye böldü,
Aklı git gel, tezi samana kaldık

Burna hızma takıp, kulağa küpe,
Geçirip zübbenin binerken cibe,
Bayatladı diye ekmeği  çöpe,
Kaldırıp attığı zamana kaldık.

Hakkını vermeyip edep hayanın,
Ardına sığınıp yalan riyanın,
Eline düşerek dini üryanın
Vicdanı kör, hin'i yamana kaldık.

Arkasına sığınalı cafcafın,
İsmi dile gelmez oldu insafın,
Kıymeti bilinmez yüreği saf'ın,
Yamacı sis, başı dumana kaldık.

Müçtehit'im ince ince elerken,
Karabasan uykumuzu bölerken
Fırtınadan kurtulmayı dilerken,
Özü çirkef, sözü romana kaldık.

İsmet MURAT (Müçtehit)
Halk Şairi