Ufkumuz parlak idi, mutlu idi halkımız
Kara bir bulut geldi sarardı yaprağımız
Rahmeti bekler iken dolu ile kar yağdı
Çiçek boynunu büktü, goncalarım ağladı
Ekinler başak idi, tarlalar kuruyordu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta