Zaman Gibi Şiiri - Sinan Karakaş

İnsan zaman gibidir, gittimi geri gelmez,
Bilirim sandığının, belki çoğunu bilmez,
Farkındadır çoğu kez, görmekte bir çok şeyi,
Bazen de arıyorken, kendini dahi görmez,

Zaman akar su gibi, insanda zaman gibi,
Yaşlanınca insanın, bir gün duracak kalbi,
Her şeyin bir çıkışı, bir de vardır inişi,
İnişi yaşlılıktır, çıkışın adı sabi,

Akar kan damarlardan, pompalanmakta kalbe,
Zamanın akmasıda, dünyanın dönmesinde,
İnsanda zaman gibi, bu çarkın malzemesi,
Dönmeyen bir nesne yok, sema eder evrende.