Zaman, asırlar boyu adımızla dolmuştu,
Bizim ile beraber yaşamıştı solmuştu,
Hep Allah’ın sevdiği razı olduğu yönde,
Medeniyetimizin hizmetinde olmuştu.
Hamlemiz imar eden, süsleyen kutsi eldi,
Arkada bırakılan hayat veren bir seldi,
Saray, köprü, camiler, kervansaraylar, hanlar,
Her adım attığımız, beldelerde yükseldi.
Elimizin altında, kişneyen küheylandı,
Ne günki hudutlarda, mağlûbiyet yaşandı
Bize zıt, dünyaların karşısında ezildik,
Birleşen yolumuzun, ayrılması o andı.
İman cephemizde de zaferler sona erdi,
Rüzgârlar hep savurdu fırtınalar yön verdi,
Yanaştı; demir attı, batının rıhtımına,
Dünyamızı kararttı; küfrün, küflü her derdi.
Hiç âşık olmasada gözümüz, kaşımıza,
Seyirci kalmayacak hep karakışımıza,
Uzağı yakın eden, Kutlu Burak hızında,
Kudret kartalı olup konacak, başımıza.
Zaman, bize dönecek kutlu birlik çağında,
Bozkurtlar tutulamaz bir örümcek ağında,
Türk zamana değil de, zaman Türke uyacak,
Şölenler yapacağız, kutlu Tanrı Dağı’nda…
Kayıt Tarihi : 26.11.2020 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!