Zaman alır götürür Şiiri - Atila Yalçınkaya

Zaman;
Akan mevsimlerin altın çiçeği,
Mihverinden boşalan sağanak yağmur.
Katar önüne ömrümüzün eskimiş günlerini.
Siler süpürür karalanmış günlerin sayfasını,
Alır götürür.
Boşaltır bir meçhule.

Hep oradadır zaman, akan ömrün rağmına,
Sen ondan alamazsın bir şeyler,
An be an alır elindeki ve avucundakini.

Kemirir durur gençliğini.
Siyaha boyar geçmişini ve uzaklaşır senden.
Uzatsan ellerini nafile,
Koparamasın meyvelerini sallanır zembilinde.
Ellerin boş döner bağrına yazık.

zaman uyanık, her zaman zinde,
ona bu güçu veren kudretin izinde.