Zalim Düşman Şiiri - Emrah Baki Yıldırım 2

Beni bırakıp gittin
Gönül cephesinde yalnız bıraktın
Ne teslim olabiliyorum ne de Savaşabiliyorum
Yenildiğimin farkındayım ama ne çare
Dur diyorum durmuyor ki
Cins değil cisim değil gözlerim görmez ki
Bu neyin savaşı, ismin yok mu ? zalim düşman

Neyin acısıdır bu be
Her gün vuruluyorum yüreğimden
Bildiğim daima var bir acı
Ama bilmediğim tek şey yoktur ki bir ismi
Vursunlar bakalım
Rüzgar gibi esen huzurumdan
Düşenin elini tutan ,vicdanımdan
Herkese dert olan neşemden
Ömrümden, yüreğimden vursunlar bakalım
Bu neyin savaşı, ismin yok mu ? zalim düşman

Yorma beni , tüketme bedenimi
Alcaksan al ya yüreğimden yada bedenimden
Sıkıcaksan sık ya ayağımdan ya da alnımın ortasından
Bana gün ver ,yer ver , saat ver
Son günüm baharım olsun
Son yerim mekanım olsun
Son saatim son nefesim olsun
Son dakikam ,azrail ile merhabam olsun
Son saniyem ,melekle tutuşan elim olsun
Bu neyin savaşı, ismin yok mu ? zalim düşman

Emrah Baki Yıldırım