Kaybettiğim yılın, günahı neydi
Atılan her bir taş, başıma değdi
Verdiğin cezalar, ne menem şeydi
Ümitsiz beklerim, zalim dünyada
Ümit yok artık, ettiğim duamda
Kendimi ararım, kendi yuvamda
Mutlu olamadım, küçük dünyamda
Ümitsiz beklerim, zalim dünyada
Ümitsiz elimi açtım, havaya
Dua ediyorum, yüce Mevla’ya
Gidin söyleyin, doğuran anaya
Ümitsiz beklerim, zalim dünyada
Niye gelmiyorsun, halim sormaya
Kalbime açtığın, yaram sarmaya
Yemin ettim bir kez, seni görmeye
Ümitsiz beklerim, zalim dünyada
(0546) Ağustos 2002
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 26.12.2018 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!