Zalim Dünya Şiiri - Engin Çorak

Zalim dünya, umut çalmış, adalet beklerken,
Kalpler yanmış, sevgi yitmiş, sözler birer birer sönerken.

Yaralı gönlüm sessizce haykırıyor,
İnsanlık nerede kaldı diye feryat ediyor.
Bir avuç umutla tutunmak isterken,
Yok olup giden rüyalara ağlıyor insanlar.

Gözlerde yaşlar, acı dolu birer damla,
Hüzün içinde kaybolan nice umut var bu kara dünyada.
İçimizdeki adalet sesi, karanlıklara gömülü,
Kalpler yanmış, acılarla dolu, özlem dolu.

Nerede adalet, nerede sevgi?
Bu zalim dünya ne zaman döner yolundan geri?
Umutsuzluk sararken her yanı,
Kalpler bekler adaletin gelmesini yıllardır.

Gün gelir umut filizlenir yine,
Adalet güneşi doğar, aydınlanır tüm dünyamız.
Kalplerdeki yangınlar söner, yerini sevgi alır,
Zalim dünya affeder, yeniden doğar.

Kalplerdeki umut asla tükenmez,
Adaletin sesi yankılanır her nefeste.
Zalim dünya döner bir gün doğru yola,
Sevgiyle, umutla yeniden yeşerir topraklarımız.