Demişlerdi inanmadım.
İki kapın zalım dünya.
Gördüğüme çabuk kandım.
Çürük yapın zalım dünya.
İlk kapından açıp girdim.
Kışlı yazlı günler gördüm.
Bir aldıysam, çok şey verdim.
Bu mu? çapın zalım dünya.
Birer birer adım attım.
Hızla sona doğru gittim.
Tutmak için el uzattım.
Var mı? sapın zalım dünya.
Kimler konup göçtü bilmem.
Sana asla tabi olmam.
Gider isem geri gelmem.
Yokmuş tapun zalım dünya.
Çörekçiyim boşa çaban.
Bağlar yolun, vermez aman.
Yok insafın, yok acıman.
Dolmaz küpün zalım dünya.
7.5.2017
Kayıt Tarihi : 7.5.2017 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Çörekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/07/zalim-dunya-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!