Zalim Dünya Şiiri - Mehmet Atalay

Hangi cadde de hangi sokakta
Kim bilir acaba nerelerde…
Sevmek... sevmek…Sevmek…
Gönülden sevmek..
Yare kendini olduğu gibi vermek,
Ve ölesiye Sevilmek,
Sevilmek…sevilmek…sevilmek…
Yarin gönlüne en şiddetli debiyle dolmak.
Sanki şimşek çakar gibi,
Suların kayalıklardan çağladığı gibi,
Akmak..akmak..akmak…
Bir çukurda birikip,
Durgunlaşıp, aşkla dolmak…
Yalan hepsi, bu alem yalan,
Ben yalanım, sen yalan,
Duymak, görmek, bilmek, bilmemek,
Zamandan geride bıraktığım,
Hoş bir sedadır, mazide kalan
Yıllarca yüreğime boşu boşuna akıttığım.
Tam bir zalimmiş, gönlümü çalan,
Hepsi oyuncak, hepsi oyun,
Nerde şimdi, sana verdiğim yüreğim,
Kör ise kalbin, sağır ise gönlün,
Lime lime tümden kurusun soyun,
Tanrı’dan budur sevdiğim,
Ya da çam gibi devrilsin, boylu boyun,
Benim naçizane dileğim.
Arıyorum…
Çağlayan kenarında biten,
Mor Menekşelerde,
Görüşmemiz süresiz olacak,
Sen olmayacaksın,
Ortalığı sade kokun alacak,
Ömrün boyunca hatırlayacağın,
Orada, tek Sevgi Kalacak...
Ya Menekşelerde olmasa...
Ne olurdu şu garip halim,
Aşkımız gibi o da solmasa,
Bu acımasız, nankör dünya
İşte böyle, bir ZALİM..