Zalim Şiiri - Huban Asena Özkan

Severken seni ben eziyet ettin
Dilinin kemiği, var mı ki senin
Bütün gururumu yerlere serdin
Empati dediğin nerde be zalim

Söyledim kaç kere kırma kalbimi
Beni az anlasan ölmesin demi
Araf’ta kalmıştım anla halimi
Cennetim dediğin nerde be zalim

Seni anlıyorum, haklısın bence
Söylediğin doğru, mantıklı sence
Neler yaşadığım sen bilmeyince
Göremeyen gözler nerde be zalim

Gelecek olmayan yola girince
Bütün aklımı da senle bozunca
Anne baba kardeş düşman olunca
Verilen yeminler nerde be zalim

Zehir saçar dilin konuşma bari
Sorgulatma lütfen bana kendimi
Kafamda sorular bilmece gibi
Sorulara cevap nerde be zalim

Kırgınım diyorsun, sence haklısın
Tarumar gönlümü sen anlar mısın
Ettiğin her bir söz yürek dağlasın
Hançerinin kını nerde be zalim

Kaç kere yalvardım duymadın beni
Yanına al dedim görmedin beni
Yuvayı yapandır dişi kuş demi
Vefa mı dedin sen, nerde be zalim

İnatçının teki, aksinin biri
Katlanırım inan, bu kalbim sevdi
Gözlerine bakmak ömre sebepti
Vuslata erenler nerde be zalim

Fallara baktırdım gördüler seni
Samimi değilsin bildiler seni
İnandığım aşkın yüceliğini
Taşıyan yüreğin nerde be zalim

Huban Asena Özkan