Unuttun değil mi?
Daha yanaklarımdaki yaşlar kurumadan,
Yüreğimdeki yangın daha sönmeden unuttun beni.
Hani ne oldu yağmur yağarken söylediğimiz şarkılara,
Birlikte kurduğumuz onca hayale,
Hani neredeler?
Uzun zamanlar geçti kapımdan,
Bir selamın bile konmadı pencereme.
Nasılsın diye soramadan geçti vakit,
Ve sen gelip gelip durdun sadece.
Haykırmak istediğim kelimeler gibiydi gözlerin.
Biraz sessiz, biraz renksiz.
Özgürlük için savaşmak kanında var bu milletin,
Habercisi değil miydi zaten onlarca zaferin,
Nice gaddar düşmanlar çıktı karşımıza da,
Erişemediler gücüne bir türlü inancın ve birliğin.
Türk milletine kimmiş o boyun eğdirecek?
Korkuyorum gerçeklerden,
Hayallere sığınmışım.
İstemiyorum kimseyi,
Ben yalnızlığa aşığım.
Bir gece yağmurunda,
Sen yüzüme bakmayalı, ne kadar gün geçti bilmek istemiyorum.
Sesinin kulaklarımda çınlamadığı, gözlerinin zihnimde canlanmadığı, sıcacık ellerinin elime değmediği günü, günden de saymam, sayamam zaten.
Sen yanımda olmadığın sürece ne anlamı var, en güzel şarkıları son sesle dinlemenin,
Tüm güzel yemeklerden istediğin kadar yemenin, o güzel İstanbul boğazını sessiz sedasız izlemenin.
Ne anlamı var ki?
Her şeyin anlamı sen iken bunları sensiz yapsam ne kazandırır bana?
Yarınsız bir gün gibiyim,
Ellerim hatıralara bulanmış,
Dokunduğum her yerde izim,
Gecenin karanlığı bastırmışken,
Dün olduğu gibi bugün de sensizim.
Zihnim çepeçevre duvarlarla örülmüş,
Ve yalnızım sokak ortasında,
Işık görmemiş gözlerim,
Acı çeker yokluğunda.
Kulaklarımda çınlayarak çalan şarkılar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!