Zafercan Öztürk Şiirleri - Şair Zafercan ...

Tüplü televizyon karşısında çizgi filmlere harcadığım saatleri,
Sokağa çıkıp arkadaşlarımla geçirdiğim güzel vakitleri,
Annemin bana bir şey olur korkusuyla bakkala dahi göndermediği,
O güzel, dertten tasadan uzak günleri özledim.

Hem de o kadar çok özledim ki,

Gözyaşlarım boncuk boncuk dökülüyor yanaklarıma,
Tutmaya çalış, bir tanesi bile kaybolmasın.
Bir ipe diz teker teker hepsini ki,
Boynunda başkasının kolyesi asılı kalmasın.

Havalar soğudu, sıkı giyin, üşütme.

Belki şuan bir çölün ortasında,
Gözlerim kum kaplıyken yazıyorum sana bu şiiri,
Ya da karla kaplanmış dağ zirvelerinde,
Hatırlamaya çalışıyorum çağlayan gözlerini.

Belki okyanusun dev dalgaları arasında,

Durakta bekleyen yolcuyum ben,
Saatlerdir gitmeyi bekleyen bir yolcu.
Elleri buz tutan, gözleri açılmayan,
Saatlerdir uzaklaşmayı bekleyen bir yolcu.

Vaktin nasıl geçtiğini anlamam,

Geceler evimiz olsun,
Bahçesinde binlerce yıldız,
Pencerelerinde bir umut bekleyiş,
Yolları olabildiğince geniş,
İçerisi de sımsıcak olsun.
Geceler evimiz olsun.

Güzel bir kış akşamı yazıyorum sana bu şiiri,
Kalbi bir çocuk kadar saf,
Gözleri onun kadar ışıl ışıl olan sevdiğim.
Hava soğuk, insanlar üşüyor,
Anlıyorum...
Herkes bir telaş içinde, kimi işe gider, kimi evine

Sevmekten bıkmayacağım seni asla,
Alevlerle kaplı bir odaya atılsam da,
Kurak bir çölün ortasında yalnız kalsam da seveceğim seni,
Hep aynı şarkılar dolanacak dilimde,
Çünkü ben tutuklu kaldım gözlerinde.

Güneş batar ve çeker giderim bu hayattan,
Çiçekler solar, renkler solar, ben solarım.
Ve bir dokunuşla bakarsın yeniden doğarım,
İçimde bir sevda ki dolup taşar.
Ah bir haykırsam adını sevgilim,
Irmaklar bir ömür seni çağlar.

Kalbim senin sayende paramparça,
Bu yaptığın çok vicdansızca,
Sana kavuşup elini tutmak,
Güneşe sarılmak kadar imkansızca.

Kalbim huzur dolar sana sarılınca,

Soğuk, yalnız geçen bir kabus daha,
Tüm korkularım çevremi aç kurt gibi sarmış,
Hayallerim ise ilk otobüsle uzaklaşmışlardı.
Artmaya devam eden şiddetli işkenceler,
Yine çok fazla canımı acıtıyordu,
Ve de kaçacak yerimde yoktu,