Buruşmuş kağıtlarda kavuşuyorum yine sana,
İçimde kaybolmuşluklarla birlikte biraz hüzün.
Her bir satıra adın dökülü,
Ve sen çıkıyorsun her cümlede karşıma.
Uçsuz bucaksız okyanusların her dalgasında,
Sen çarpıyorsun kıyıma usul usul.
Ben sevgilim ben,
Ve mısralarım benimle birlikte büyüyen,
Karanlık gecelerimin vazgeçilmezleri,
Yanımda onlar, burnumda tüten sen.
Kalbimde bir rüzgarın uğultusu,
Çaresizim, kurtar beni bu karanlıktan,
Korkuyorum bir gün sensiz kalmaktan,
Kızsan da bağırıp çağırsan da bana,
Severim seni, çünkü sevdalıyım sana.
Bakış açım değişti seninle hayata,
Bir bilsen seni nasıl sevdiğimi,
Acaba sever misin sen de beni?
Bilsen bugün yarın öleceğimi,
Acaba anlar mısın değerimi?
Gözlerim görmese aniden,
Yürüdüğüm yollar sana çıkmıyorsa,
Sevmek neye yarar sevgilim?
Aldığım her nefeste sen yoksan,
Sevmek neye yarar sevgilim?
Gözlerine uzun uzun bakmadıkça,
Tek isteğim bir kez daha, yüzüne bakabilmek,
Kokunu içime çekip, bırakmamak üzere sarılabilmek,
Saçlarının arasında deliler gibi dans etmek,
İsterdim, gözlerinin fırtınasında kaybolabilmek.
Hayatımı sana adadım, sensiz günüm geçmez,
Hissedemiyorum titrek bakışlarını,
Uzaklaşırken senden.
Haykırışlar yapışıyor dilime,
Bağırıyorum adını tüm dünyaya,
Ama ne fayda, buruk vedalarına bile bir elveda diyemiyorken.
Terk edilmiş bir ağacım.
Çiçekler, kuşlar misafir değil artık dallarıma.
Yağmur damlaları sonbaharın fırtınalı akşamlarında,
Yanlışlıkla dahi düşmüyor yapraklarıma.
Köklerim kendi gözyaşlarımdan başka,
Bir damla su görmemiş günlerdir.
Şimdi sen, kafanı yastığa koyar koymaz,
Hiçbir şey düşünmeden dalıp gidiyorsun.
Uzağa, benden çok uzaklara.
Seni sevdiğimi söylerken akıttığım gözyaşlarına,
Nefretini, sevgisizliğini işlemiş, gidiyorsun.
Git, git ve git.
Ağlamıyorum artık.
Gözlerim yorgun, düşlerim yorgun, ben yorgunum.
Sadece dinlenmek istiyorum.
Seni beklemek, ne yorucu şeymiş.
Ağaçlar, kuşlar, yıldızlar, sokak kedileri, ağlayan çocuklar...
UNUTMUŞUM!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!