Zafer Mutlu Şiirleri - Şair Zafer Mutlu

Ben,ben olalı
Hiç gülmemişim
İçten gele gele
Hani öyle diyorlar...
Ben değildim
O, desem de

meğer,
ne sert içkiymişsin
sen ömür...


kadeh de yarılandın

bir solukta içtiler
nefrete kalkmış,
ellerde kadehler...

sahiplendiler
dünyayı,

Peşindeyim zamanın öyle ki;
Sen de varsın içinde,ben de...

rüzgar ile denizin
sevdasına dalgalar...
ayrılıklarına ise sahildeki
kumlar...
şahit olur...

mıknatısa yapışmış
toplu iğneler...

sıraları gelince-
çekilir....

taraçada,
iki ayrı sarmaşık
tek bir direkte
gezgin...
her yeni keşfin
habercisi minik

Artık,
Gündüzler kabadayı...
Geceler korkak..

İlkbahar gelir mi?
Barut kokarken

Dışarıda,
Bozdoğan süzülür kanatlar yeşilin üstünde.
Gökyüzüne dantel işler sabır ile...
Benim viranenin yıkık duvarları,
dalgakıran olur düşselliğime...

sığ birikintilerde
arsızlığımız depreşir...
ellerin ellerinde
oluklu hançer...
yürekler zindana
mahkum edilmiş...