Zaaflar Şiiri - Ali Çelik 3

ZAAFLAR

Ben demiştim diye, başlama söze
Halel gelmesin hiç, esasa, öze
Deh etme merteği, sakın ha! göze
Niyet sorgulanır, her bir amelde
Sağlam taşı kullan, her dem temelde

Taziyede, nasihata başlama
Tavşanın etinden, olmaz haşlama
Poyraz alan, mekanlarda, kışlama
Ezberletir, zemheriyi, hamsini
Tüketirsin, yakacağın hepsini

Misafirin, çabuk doyur karnını
Anlamadan, dövme dostun, yağrını
Poyraz karşısında, açma bağrını
Dert kolayca girer, bir bardak sudur
Çıkarken zor çıkar, iğne yurdudur

Zulüm kalınlaştı, yakındır sonu
Muhakkak gelecek, o hesap günü
İktizâ ediyor, Halikın şanı
Zâlimlerin hasmı, yüce Yaratan
O gün hak sahibi, çıkar aradan

Zâyi olmaz, Hakkın zerresi bile
Adalete zıttır, bu muhayyile
Kim yerse kul hakkı, bak bile bile
Rabb karnını, zakkum ile doldurur
Olmazları, yüce Rabbim oldurur

Önce sevabından, edilir tahsil
Yetmezse günahlar, edilir tahmil
Bu şekilde hesab, edilir tekmil
Kulun kulda, kalmaz zerrece hakkı
Sen işle sevabı, Rabb yapar katkı

Akıllıyım diye, geçinen insan
İnsan dalâlette, yaşasa doksan
Merhamet etmezse, amelin noksan
İyi ki görünmez, İçimiz dıştan
Lütfüna talibiz, yüce Yaratan