Z. Naz Ergun Şiirleri - Şair Z. Naz Ergun

Ufka çizdiğim bir gölgeydin sen
Ne zaman gelsen kalemim mühürleniyordu kağıda…
Aslında sonu olmayan bir gerçektin sen
Ne vakit gitsen,
Gidişin eserlerimi canlandırıyor
Beni öldürüyordu…

Yine yalnızlığım, acılarım Ve ben... Gitmiyor, bitmiyor bu sitem Dolu saatler... bulut olsam gezsem üstünde inanır mısın? ‘Seni sevdiğime’ Kurak çöller gibiyim, Sen gittin gideli rüyalarımdan. Hasretim sana bebeğim Okyanusun uykuya dalan İlk hali kadar... sebebin neydi gitmeye, Hâlâ anlamış değilim Yabancı bir denizde yabancı Bakışlar altında Sanki şimdi bir korsan gemisiyim. Yine yalnızım kahretsin Yapayalnızım...

Yar gözlerinde kimin resmi var?
Sustu aşık bakışların, dillerin lâl,
Enkazındayım sevdanın,kıyılarım dar,
Yüreğimde buzulların isyanı var...

Buhran vurdu nefesimin son demindeyim,

İnsan yalnız olunca ne düşünür ki senden başka!
Keşke olsaydın yanımda…
Hep ardı arda üç nokta koyuyorum
Yalnızlığımın ardına
Son zamanlarda…
Fırsatım olmuyor tamamlamaya!

Yaşadım, yaşadım ağlayarak
‘bitti’ hasretini...
Suların ürpertili bedeninde gezindim
Sense,
Sus, sus konuşma bir daha
Git git dönme geriye!

Bildiğin aşıktım ben sana,
Gidip de geri dönüşlerimdin sen benim.
Aklıma ertelediğim yarın,
Yana yakıla ağlamalarım,
Yalnızlığıma bir iskemle boşluğum,
Gözlerinin sevdasına diz çöktüm,

Avuçlarım da kangrene kesmiş yüreğim,
Düşlerimin ötesinde tekerrür eden yalnızlığıma ağlıyorum.
Kocaman kokulu, pembe bir silgi parmak uçlarım da,
Hayat, üzerinden adımlarımı siliyorum...
Ceplerimde anı kırıntıları,
Ellerimi avuçlarından çekiyorum.

Gelişin kadar üzmedi gidişin beni,
Ki, yokluğun kıyametti düşlerimde,
Aşık bir daldım titrerdim,
Sustum çünki,
Gelişin baharlara döndürürdü kışımı
Fakat gidişin olmasaydı...

Affet, Kalbime dokundu bakışların, Gitmek vardı, terketmek yokluğunu... Bir hüznün ardına sokulup Yılları asmak vardı dar ağacına. Sondu bu adımlar, Bir kardelen düşüne yattım umutlarımla, Aşk, gene vurdun beni, Susmak vardı, susturmak yeri göğü, Kim bilirdi, kalbimin yana yakıla sana koştuğunu? Es geç, Rüzgar siması ol kırılganlığımda, Damlalar biriksin yüreğime akan, Ellerimde ellerinin boşluğu İnce bir sızı Ve tatlı bir gülüş ol dudağımda...

Soyle dedin 'sustum'
Söylsem çaresizliğimi anlardın.
Sen en tepeden yüreğime düştün.
Sahi!
Seyyah bir satıcıydın sen
Sırtını sırtıma verip