Yüzümden Yüzüne Şiiri - Leyla Kaygun

ayri ülkelerde büyüyorduk/
ayni ülkenin cocuklari kalarak

umudu söküyordum kaldirimlarindan istanbulun/
ki daha cocuktun sen/
yüzünde masallar büyütüyordun/
hayatin attigi ciziklerdi yüzümü desen/
ve hircinligimi öfkeme katarak büyüten/
ki daha cocuktum ben/
yol almak budur diyordum
yolun nereye gittigini bilmeden/
ve sindirmeden hic bir anini ömrümün/
kusarak icine icine herseyin/
tenimde yillari dondurarak/

damda oturup trenleri izliyordum/
sen geliyordun sora yanima
bir kitabin ilk masalindan basliyordu okumaya yüzün yüzümü/
dokunsam kayboluyordun ardindan kokunu birakarak/
tren camdaki isleri yanagima calarken rüzgar
ben nenemle amed teki gavur mahallesine gidiyordum/
ermeni dayimdan ögrenmistim dikislerin saglamligini/
usta bir terziydi sustugunda acilarini/
ki cocuktum daha
usta olmak budur diyordum/
yamalarin elbet bir gün dikis patlattigini
herkesten cok o biliyor
herkesten o sakliyordu/

toprak damli evimizde pencere sacagina oturur
izlerdim usul usul yagan kari/
kokun karisirdi sobanin sicakligina
ve ansizin bir kitap acilirdi yüzümde/
kardelenleri koynuma birakirdi kelimelerin/
bir tren daha gecerdi gözlerimden/
agzini acip yutarken tek tek kartanelerini
agzimda erirdi haykirmak istediklerim ve
bir fahisenin odasinda bulurudum kendimi/
'bunlardan farklisin' dediginde ben yine de onlara benzemek icin parasini birakirdim yataga/
tarlabasinda siselerde köpeklesirdi kacakligim
teslim ederdi kendini dolunaya/
bizim köyde bilan ve qego ulurdu o vakit/
beyoglunda piclesirdi ruhum
ya hep ya hic
dünya kusardi üzerime o vakit/
öyküler topluyordum kenarlarindan istanbulun/
burnumda kokun
koynumda bir kardelen/
ve kahramanlarimi seviyordum kendi cehennemleriyle/
bir de nenem anlatiyordu bana anlattirdiklarimi/
ki daha cocuktum
hayat anlattiklarindan ibaret diyordum/
kendi yazdiklarimin mezarini kazarak parmaklarimda/
ve sindirmeye calisarak sustuklarimi/

oysa simdi
picligini söküyorum kaldirimlarindan ruhumun
ki hala cocuksun sen/
yüzünde masallar büyütüyorsun/
ve inadina deli ediyor yüzün yüzümdeki cizikleri
masallarina siginmak istiyorum
karninda düsler büyüterek
ki cocugum ben
sana varan yolun basinda/
burnumda kokun
koynumda bir kardelen/
ardimdan ekmek kirintilari atmiyorum
anlattigin masallardaki gibi/
yolumu aldim ve gidiyorum

solugumuz simdi ayni ülkede seninle/
ayri zamanlarin cocuklari kalarak
biz simdi kendi yolumuzdan cayiyoruz/
ardimizda siirler birakarak...

cuma,04.01.2008,00.39
Leyla Kaygun