Yüzü Yırtıklar Şiiri - Veysel Şimşek

Dünyada değilde yaşar rüyada,
Kendisini bir şey sanar dünyada,
Başın dara düşse koşmaz feryada,
Utanmaz arlanmaz yüzü yırtıklar.

Böyle insanlara derler kursaksız,
Kendi suçluda olsa sana der haksız,
Ağlar sızlar yanar döner bir öksüz,
Utanmaz arlanmaz yüzü yırtıklar.

Gezer leş peşinde bir leş kedisi,
Yüz karası yüzkarasınında adisi,
Vır vır çene bitmez dedikodusu,
Utanmaz arlanmaz yüzü yırtıklar.

Elinde avcunda ne varsa hep yer,
Pay etmez hepsini derki bana ver,
Kendini uyanık görer bizi kör,
Utanmaz arlanmaz yüzü yırtıklar.

Gözüm gönlüm toktur ben çok adilim,
İkiye paylarım varsa bir dilim,
Ne yazıkki; aç gözlüler çok zalim,
Utanmaz arlanmaz yüzü yırtıklar.

Veysel senle aynı anadan doğana,
Sattı seni kimseye bulma mağana,
Aslında bu sözler toprak ağana,
Utanmaz arlanmaz yüzü yırtıklar.