Eyy Azrail …!
Vakti gelmedi mi ? Acılarıma son vermenin
Günaha girmemi mi bekliyorsun …?
Yetmedi mi çektiklerim…?
Çek kurtar beni keşmekeşlikten , vefasızlıktan …
Dünya ya geldim kul olarak duydum ilk ezanı
Korudum ruhumu dünyanın kirinden pasından
Rabbimin emanetidir bu can
İşini ben mi yapayım? bu kadar günahım varken
Çek kurtar şu bomboş hayattan
Tabiatım gereği bende birini sevdim
Yoluna yoldaş ,canına can olmak istedim
Gecesine ışık ,derdine merhem
Yarasına çare olmak istedim .
Hakkım olmayan bir şey mi istedim ?
Sevdim bende sevilmek istendim
Günden güne düşerken gözünden
Ben her gün bu halini görerek acı çektim
Her gün böyle ölmektense bir kez gerçekten ölmeyi yeğlerim
Eyy Azrail …!
Tam vaktidir al canımı …
Hayatım perde perde canlanırken gözümde
Onun sureti olsun yeter acımı dindirmeye
Bilmesin sakın o üzülür belki bir nebze olsun sevdiyse
Ona kırıdığı yüreğimi bırakıyorum
Onun için kurduğum mutluluk hayallerimi
Pembe panjuru olan bahçeli evi
Tek isteğim sakın unutmasın onu nasıl sevdiğimi
El vurdurmasın mutlu anılarıma
Böylece biraz yüzü olur tekrar karşıma çıkmaya…
22.09.2017 BaRuT
Kayıt Tarihi : 22.9.2017 20:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barut Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/22/yuzu-olsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!