Yüzü Dağların Şiiri - Cahit Konut

Şu bizim dağların dik durur başı,
Gayet temiz olur yüzü dağların.
Sıra sıra birbirinin yoldaşı,
Bitmez boran, karı, tozu dağların.

Porsuk; sansar, tilki ile yol almaz,
Oğlaklar, kuzular anasız gülmez.
Ceylanlar, geyikler hiç eksik olmaz.
Keçisi, koyunu, yozu dağların.

Bülbül bayram eder dut ağacında,
Keklik hengâmede* taş yamacında.
Evevikler* çam dalının ucunda,
Ötüşür kartalı, kazı dağların.

Sakızı, cüveği,* sarı alıcı,
Dışbudak, kamalak, tiken ardıcı,
Kiraz, taşlı armut, dağan ağacı,
Meşesinde saklı, mazı dağların.

Karınca çalışır, kendi işinde,
Arı döner çiçeklerin başında.
Dallarda yapraklar renk cümbüşünde,
Al, yeşil, sarıdır, güzü dağların.

Ferikler koşuşur, çekirge avlar,
Tomuzlan, tosbağa zamanı neyler.
Cırlavık* saz çalar, türküsün söyler,
Biter mi neşesi, hazı dağların.

Tüm canlılar özgür, bilmez kafesi,
Tavşan, kirpi, deyin dağın neşesi.
Ayının ayağı, kurdun pençesi,
Yürür kar üstünde izi dağların.

Bu dağlarda bütün canlar değerli,
Sulaklarda akan sular değerli.
Efil efil esen yeller değerli,
KARAC’OZAN; toprak, özü dağların.

15 Aralık 2018 GÖLBAŞI

*hengâme: Gürültü, patırtı, karışıklık, kavga ( Buradaki anlamı, kekliklerin karşılıklı ötüşleri.)
*cüvek: Kuş üzümü.
*cırlavık: Cırcır böceği.
*evevik: Kumru