Mıknatıs gibi çekti gök,eriyen kar sularını,
Doldurdu,yıldızlarla kaynaşan dipsiz sepetine…
Kuvvetle sıkınca,beyaz süngerden bulutlarını,
Çağladı,çağladı…Doğa böyle ağlar sevinince…
Son yağmur,arkadaş seçmişsin kendine rüzgârı,
O tohumlar saçar,sen işlersin fidan köklerine…
Söyle,bahar temizliği mi bu? Yıkarsın dünyayı,
Aman ha…Kuruyacak zaman da bırak yer yüzüne…
Yağ yağmur,al götür karamsarlıkları,
Yerlerine taze sevinçler açsın doğan güneşle…
Fazla da yağma,küstürürsün çiçekleri otları,
Her şeyin çoğu zarar,umutlarımızı çürütme…
19.04.1993
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 3.5.2006 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!