Yüzsüz Şiiri - Feridun Eren

YÜZSÜZ

Yanıma gel
Alımlı alımlı hafif
Yüreğimden kopardıklarınla yürü
Endamının elinden sıkı tut

Kayboldum
Şimdi kendi kalbimde
Tanıyamıyorum artık bu şehri
Rastlayamıyorum ne Sinan’a nede Süleyman’a artık

Baharlar gözlerimde bir başka oldu
Benden mi yoksa özlerimden mi kaynaklanıyor
Bu hoş boğaz sitemlerim
Tanıyamıyorum

Seni hiç tanıyamıyor
Sendeki kalanlarımı
Göremiyorum artık
Tüm matemlerimde seni

Çok hafif
Vücudumda ruhum çekilmiş gibiyim
Bir geçmişe atıyorum tüm benliğimi
Bir de geleceğe bakıyorum
Ne orada nede buradayım
Ortada bir yerde kaybolmuşum

Tırnaklarımla kazıyorum her yeri
Göğe geçmişimi geleceğimi çiziyorum
Gözyaşlarımı katıyorum sonra
Yoğuruyorum kendi öğretilerimi
Hikâyelerimi katıyorum sıra sıra
Sonra baştan sona çıkarıyorum
Zülüm zülüm
Ben ise izler peşinde
Son sefil
Bir söz ya da bir kokulu tarihli nefes

Sonra seni arıyorum her yerde
Görünmüyor artık bendeki izlerimi sende
Ya silinmiş gitmişsin
Ya da bakmazsın kimseye yüzsüz