Yüzlerce Ok. Şiiri - Özdener Güleryüz

Gaza’dan uçmuş ta kızıl oklar an gibi, uzaktan beliren yüzünden içime girmiş,
Yüzlerce ok olmuş hem de, uçmuş.
Karar vermiş kadar, gelmeden uyuyan bahar.

An gelmiş yüzbin orduya güneş tutulup günde, kararmış gün de,
Gökler indi sanmış kılıçları elinde savaşçılar.
Barışalım mı? diye sormuşlar birbirlerine kan revan yorgun yaralı.
Bilememiş savaşı, yüreğinde aşkın yarası yerin dibinde yarılmışta girmiş bedeni.
Yüreğinden istemiş öpmek, dokunmuş parmak uçlarına.
İyi gelmiş yüreğine.

Korkunç kuyular kararmış gözünde hatta düşmek istemiş, ay hilal.
Tanrılar yazmış, olmaz, altın elmada ne yazıyordu? söyle demişler.
Bilmemiş ‘’En güzel’e’’ demeyi de darılmış.
Bir de söyleseymiş neden neden?
Sığmamış şarkıya günde bir an uzaktan yüzünden fırlamış yüzlerce ok.
Geçmiş yanından görmüş göreceğini belki de sevdiği yüz de,
Boş bir bakış akşamüzeri karar mı karar.
Durmuş bir an beklemiş gelsin de bir kez daha göreyim diye.
Geçmiş gitmiş de kime?
Ardından koşmuş bakmış yüreği gümbür gümbür durmuş.
Yürümüş aklı onda denize vardığında yine görmüş okları ardındaymış.

Olsun demiş yürü demiş olmaz demiş dolunay gülmüş haline.
Deniz hadi durma demiş.
Bakma demiş,
O da yürümüş gitmiş…

ÖZDENER GÜLERYÜZ