Yüzen Tabut Şiiri - Müslüm Bayram

O gizemli kızı hatırlıyorum
Cengâverlik ruhunda gizliydi
Sevilmesi okşanması koklanması hayaldi
Renginden kokusundan sarhoştu çiçekler
Eserdi rüzgârlarla
Bir kısrağın boynunda
Savrulurdu yeleleri
Sığınırdı dudaklarına
O dudaklar bal
O yanaklar al
Karışırdı papatya tarlalarına
Bin bir renkli kır çiçeklerinin

Tatlı çarpan kalp hırsızıydı bir bakışı
Tutuklanırdı gözlerinde
Acılara boğulurdu duygular
Kör kilit düğüm, düğüm
Pas tutmaya mahkûm
Demir atmış son limandı orası
Ölümüne sevda sözcükleri dökülürdü dillerinden
Ekilirdi martıların kanatlarına

Bu liman ıssız liman
Gömülmüş sevdasına
Azgın dalgalar neyin nesi
Kulakları yırtan siren sesi
Zaman geçmiş hayli zaman
Güneş yörüngesinden şaşmış
Gebe kalmış yıldızlara
Sinmiş dalga sesleri
Hüzne bürünmüş martılar
Ölü bir deniz üstünde
Erimiş iki beden
Yüzen bir tabut var