Yüz Yüze Şiiri - Muhammed Özcan

Her yüzün bir hikayesi vardır
Yalnızlığın acının izleri vardır orda
Unutulmaz bir tarih gibidir yüzler
Kimi zaman yalnız akşamları gösterir
Kimi zaman ayrılığın aynasıdır
Durgun bir nehir gibidir bazen de
Geçmişin ta kendisidir…

Yüzler dedim ya
Bir de susmayan gözler vardır yüzlerde
Gözler yüze açılan kapıdır
İnsanın kaderine ve geleceğine o kapıdan girilir
Her yüzün bir hikayesi;
Her gözün de bir geçmişi vardır mutlaka
Çizgi çizgidir bazen de yüzler,
Bir çizgi yalnızlık
Bir çizgi terkedilmişlik
Ya da bir çizgi geçmişin izini gösterir yüzde…

İnsan yüzüyle gösterir sevincini
Korkusunu da
Tertemiz bir alındır bazen de
Beyaz kefenin içinde
Beyaz dünyada
Beyaz alnıyla girer kara toprağın altına

Her ayrılığın
Her sevginin, her acının
Bir fotoğrafı vardır insan yüzünde
Bilinmez dertler sıkıntılar
Ve bir de fotoğraflar
Sanki bir şeyler olacak hayatta
Yırtılacak fotoğraflar
Sanki kar yağacak, ağlayacak insan
Ama birleştirilecek sonra fotoğraflar
Yüzler tekrar yerini bulacak
Aslına dönecek her şey
İnsan yaşlanacak, ölecek
Geriye bir hesap kalacak sadece
Gözler ağlayacak…