Yusuf Ziyaeddin Sivaslıoğlu Şiirleri - Ş ...

Nerden bilsin Zehracık
Tanrının Saddam diye bir kulu var
Saddam dı ama
İnsanlıktan olmamıştı nasipdar
Gökten bomba yağdı
Noel sandı yavrucuklar

Zirve ile düşüş,
Birlikte başlar.
Kimi başlar anlar,
Kimileri de ıskalar.

Bilmez kimi başlar,

Çocuktuk inanırdık
Ne söyleseler büyüklerimiz
Bizim iyiliğimiz için
Doğru sanırdık

Yıllar geçti anladık

Gül olsam,
Her gün açsam bahçende.
Güneş olsam,
Her gün doğsam pencerende.
Bülbül olsam,
Ötsem durmadan, gündüz, gece.

Analar kucağında çocuk
Sırtında mermi taşıdı
Babalar kaya oldu, dağ oldu
Sakarya'dan düşmanı kaçırdı

Düşman durmuştu artık

Kötü insanlar
Başkalarının mutsuzluğuna
Yaşam kuranlar

Sanma
Mutlu edecek seni

Anam da bir asalet tutturup gider,
Asaleti de soy sop ile özetler.
Git geri, bir göbek, olmadı iki,
Kiminki ari, kiminki iyi?

Dedesi falan, babası fişmekanmış,

Konuşmuyor sanırsınız
Ağaçları
Hiç konuşmasalar
Böyle dik mi olurdu
Başları

Kahverengi gözlerini
Ela gördüm
Solgun tenini
Hayra yordum
Bil bakalım düşümde
Ben ne gördüm.

Gezerken Kadıköy'ü
Feneryolu'nda soluk alalım
Düşerse yolumuz eğer
Prens Adalarına uzanalım

Futbol isterse canımız