Teller gördüm, bulutlar...
Sonra mavi tüy.
Sigara ve biraz motosiklet.
Dönen bir çark ve uçurum...
Koyu halka dışta, içte eşsiz mavilik...
Yurdumda büyük meskenler tuttun,
Devirmeyeceğim kalelerini,
Gülleri de sana vermeyeceğim.
Hepsini bir bir budadım.
Ellerimi budadım.
Ve gün kırıldı,
Gönüller yağarken şehirde,
Gün kırıldı,
Ağaçlardan çocuk değil,
Bebekler düştü.
Dövüşlerinden kiraz ağaçlarından,
Kırmızı gözyaşlarıni sil!
Bütün umutlarım senindir.
Gözyaşlarım sulasın istersen,
Çiçeğini.
Görüp görememek var,
Ama ben buluta ve maviye bakınca,
Gözler gördüm ve yürek,
Aldım resmini, vurdum uyudum.
Uyudun uyandım sen vardın.
Akasyalar terk ettiğinde beni.
Sen vardın.
Kaçma Polis.
Kırgındım güneşten azade bahara,
Büyük övgüm siyaha,
Gel dağıtma bu sihri,
Es bana,
Yalnızlığıma,
O iflah olmaz yalnızlığıma...
J'ai vu ma maison parmi les nuages violets.
Sur l'aile d'un oiseau triste.
Le ciel brûlant ne devrait pas continuer ainsi.
J'ai vu ma maison au coucher du soleil.
C'était un grand feu...
الانسان معلوم نسيانه
يا ايها الانسان لماذا تنسى غزة
لماذا تنسى إنسانيتهم
غزة واطفالها
نحن نتركك، نحن لم نراك
يا رب لا نخلع ولا نترك من يفجرك
Bir Kasım günü inandım.
Bir çocuk, siyahlar içinde,
Karanlık içinde.
Yol boyu koyu renk,
Yol boyu açık yürek...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!