Yusuf Miskini Şiirleri - Şair Yusuf Miskini

تو ای بلبل‌ زخم افشان.
تو ای قاتل عشق دوران.
ای بی وفاء بيزارم از تو.
ام خیلی  مجروح هستم.
تو دادن مرگ ام فرمان.

İnsan ve büyümek,
İnsan ve eller arasında.
Parmaktan çıkarılan ve parmağa takılan şeyler gibi.

İnsan ve yutağı,
Bir acı sudur.

Bu sayılmaz,
Aşk sayılmaz,
Sevgi sayılmaz.
Bir deniz sayılır mı?
Bu sayılmaz!

Kar yağıyor ateşler üstüne
Dön bak bana,
Ne hâle geldim.
Döne döne.

Sen ve küskünlüğün

Silikon Vadisi ve Gümüşsuyu,
Harem, Etiler ve Üsküdar,
Dar geldi bunlar,
Şeytan üç harf ve üç diş.
İki başlı kartal ve oğul.

Bu evleri yakalım,
Bu yapma çiçekleri yakalım.
Bu solduranları,
Bu küstürenleri de.
Dışarı çıkalım mı?

Seninle doğum günümüzü kutluyoruz,
Seninle ben bir olmuş doğum günümü kutluyoruz.
Unutmuşsun, bendeki sen unutmamış.
Senin bir kuş olmadığını biliyorum artık.
Kayboluyormusun gözümde,
Yoksa siyah camlarla kazıya kazıya, öyle salına salına gidiyormusun.

Sağır edercesine kayboluşların,
Kör edercesine susmaların.
Ağlaya ağlaya geldi çocuk,
Bir tokat da sen vurdun.
Ümit etmedi ölümü,
Varı yoğu hüznüydü,

Uykusuzluğum senin adın.
Güllerle git.
Yanarsa biri bana,
Alev sorar, ağarır gün.
Yanmaz kimse bana.

Teller gördüm, bulutlar...
Sonra mavi tüy.
Sigara ve biraz motosiklet.
Dönen bir çark ve uçurum...

Koyu halka dışta, içte eşsiz mavilik...