Karamsar ve hüzünlü...ama gerçek bu...!
......................................................................
Öyle çoktular ki,
öyle yoğun..o sonu gelmeyen ümitler..
beyin hücrelerim yetmez diyordum algılamaya,
Orada yatan belki de en büyük aşkı idi...babası...! !
-------------------
Gördüm o güzeli mezar başında,
Elleri duaya kalktı ağladı,
Bir isim yazılı mezar taşında,
Kışın soğukları geri çekildi,
Baharım gelecek kaldığı yerden,
Kurak tarlama tohum ekildi,
Harmanım sürecek kaldığı yerden.
Ben olmadan olamazsın diyordun,
Yanıverdi ışık,
karanlık utandı...
uçuştu siyahlar bilinmezliğe..!
Suskun ve sabırlı idi adam,
bana değil diyordu..nasılsa..
Nedir ki zaten aşk dediğin,
bir varmışla başlayan..bir yokmuşla biten..
delice rüzgarlara kapılıp giden,
ne sevenin bellidir..ne de sevilen..
sakın düşünme ki ben onu yordum,
Gençliğimi çaldılar oğlum..
sormadan, danışmadan, bilgi vermeden,
kınından çekilen kılıç gibi sıyırdılar gençliğimi..
kopardılar benden yaşanacak en güzel yılları,
kopardılar gönlümden en güzel aşkları.
Ve yaşadık zamanın bir parçasını,
ömür dediler..yaşam dediler..hayat dediler..
adını siz koyun..!
Çocuk..genç..orta yaşlı..ihtiyar..
Kırılan gururunu onarmak için,
Benli gecelerini kaldır at gitsin,
Sorma bu ayrılık nedendir niçin,
Seviyorum dediğimi kaldır at gitsin.
Başını dik tut kimseye eğme,
Yine korkuların egemenliğindeyim,
ya savaş olursa yakınlarımda...
teröre bulaşma endişesindsyim,
bugünlerde kuşku ile bakıyorum yarınlarıma...
en büyük korkum ise.. sensin..
Vurguncu mu...soyguncu mu...hortumcu mu...daha da binlercesine...
kime uyar bu elbise.? ?
Be Allahtan korkmaz kuldan utanmaz,
Şu dünyayı yedin hala açmısın,
Bir lafı edersin öbrünü tutmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!