Yusuf Demirtaş Şiirleri - Şair Yusuf Dem ...

Beni ellere bırakıp gitme
Dayanamıyorum artık
Lütfen daha fazla yüzüme gülme
Ya beni bana bırak, ya da seni bana
Bir kez olsun doyayım sana kana kana

Dün gece uyandım bir ara
Sensizliğin hüznü hakimdi odama
Saatin hıçkırıklarına, hıçkırıklarım karıştı.

Sanki bir nefes kadar yakındı gözlerin
Uzansam tutulacak gibiydi ellerin

Artık her şeyin farkındayım
Tüm siyahlarım beyazlarımla buluştu
Ve üzerine düşünceler yağan hayatımda
Şah mat’a yine kavuştu

Kurak yerlerde buz gibi eriyorum

Ölünesi bir yerdeyim; gurbet adında
Yıkılası bir zindan bu yer baldıran tadında
Siyah ve sert çubuklar terlemiyor belki parmaklarımın arasında
Ama yemin olsun ben onlar gibi ağır ağır çürüyorum.
Ortası kahverengi beyaz pınarlarımdan boşalan,
Deniz tadında ki yağmurlarla,

Git artık bir kelime daha söylemeden git artık ne olur
Git artık olmuyor iste yapamıyorum
Anlamsızım anlamazsın zaten anlatamıyorum
Her gece ağlıyorum
Yıkılıyorum en kazamın üstüne
Elimde bir paket sigara

Dinle beni ne olur yalvarırım son kez dinle
Bu defa hatalarımızdan değil
Bu defa yanlışlarımızdan değil
Aramızda yitip giden bir şeylerden
Aşkımızdan sevgimizden ve çok değer verdiğimiz
Gururlarımızdan

Ortada bir aşk var, bir de mülteci,
Kavrulmaya mahkûm olmuş yangınlarda!
Su olamam sana belki ama
Yanarım senle yangınlarında!

Hep muhalif oldu hayat bana.
Mahkûm etti sensizken sana.
Zemheride yanmayı öğrendim,
Cehennemde donmayı.
Bir sensizliği öğrenemedim, bir sensiz yaşamayı.

Rüzgâr bana bir şeyler fısıldıyor
Gece ise bambaşka şeyler.
Yıldızlar bu gece suskun sanki
Ay ise benden saklanmış.
Güneşle sözleştik o simdi gelecek
Bulutlarla haber göndermiş,

Bu kadar mı yalnızım
Sessiz sensiz bir başıma
Bu kadar mı düşmüşüm
Elim yüzüm ruhum çamurda

Ne kadar kırılmış kalbim