Alıp verdigin nefes elbet bir gün duracak
Hayatta yaptıkların seninle gider ancak
Akıllıysan kendini mutlak kurtarmaya bak
Ne seni anan biri ne hatıran kalacak
Ateşin içime düştügü zaman
Görmemiş bilmemiş olsaydım seni
Kalbimin sesini dinleyip bir an
Giderken elinden tutsaydım seni
Kader acımasız dünya yalancı
Saba rüzgarları yayar kokunu
Ne kadar koklasam doyamam gülüm
Bu gönül bahçemin çiçegi sensin
Başka çiçekleri koyamam gülüm
Hiç yoktan içimde umut oluşur
Gözlerin daldı yine belliki mazidesin
Hayallerin ardında bilmedigim yerdesin
O güzel kirpiklerin çiçek dalları gibi
Nereye kaçarsan kaç kokladığım güldesin
İnsanoğlu bir acayip Ara sıra şükretsede
Varlık kiymetini bilmez Gözü doymaz hep aç olur
Olsa bir tahtın sahibi Dünyaya hükmetsede
Nihayeti musallada Dört kişiye muhtaç olur
Her gelen bir kaç kadeh devirip gitti
Kim demişki şarabı cem icat etti
İlk insanın kadehi gamla doluydu
Ne kadehler tükendi ne şaraplar bitti
Kim kalbine aşk korsa Bilsinki gırdaptadır
Can derdine düşmüştür Denizden haberi yok
Hayat suyu çekilmiş Sararmış yaprak gibi
Ne dalda tutunacak Ne düşecek yeri yok
Şu dünya uğraşında Heba olan ömürler
Farkına vardınmı sen Nasıl geçiyor günler
Ne varise sende var Kapayıp gözlerini
Gönlüne bir nazar et Neler görürsün neler
Gerçek gönül erenlerinden biri
Bir gül diksin kabrimin toprağına
Bir gün bir yaprağı düşerde gülün
Belki hayat verir dudaklarıma
Neye baksa gözlerim seni hayal ederim
Dikene uzansada güle değer ellerim
Bana fısıldayıpda söyledigin şarkıyı
Çalmış seher yelide şimdi onu dinlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!